Rowerem przez Oman

MUSCAT, Oman – Dla Franza Terzera, austriackiego motocyklisty, podróżowanie po nieznanych terytoriach jest dziecinnie proste. Pokonując samotnie 9,000 km na motocyklu Hondy przez sześć tygodni w Omanie, Franz wciąż wygląda świeżo. Nieustraszony wyruszył ze swojego rodzinnego miejsca zwanego Pottenstein w Dolnej Austrii i przez pierwsze dwa tygodnie przed przybyciem do Turcji odwiedził Słowenię, Chorwację, Bośnię, Serbię, Macedonię i Grecję. Z Turcji Franz przedostał się do Iranu, Zjednoczonych Emiratów Arabskich i wreszcie Omanu.

Obsypując pochwałami dalszą część swojej podróży rowerowej, Franz powiedział: „To było naprawdę inne doświadczenie samo w sobie, ponieważ kultura i religia czynią ten region wyjątkowym. Miałem bezpośrednie doświadczenie w powszechnym fakcie, że Arabowie słyną z łaskawej gościnności. Jeżdżąc motocyklem poznaję kultury i staram się poznać wielu ludzi, którzy witają mnie z uśmiechem.”

Oczarowany mistyką Iranu dodał: „Miejsca w Iranie są niesamowite. Isfahan może poszczycić się jednymi z najpiękniejszych zabytków i budowli. Shiraz to kolejne urocze kulturowo miejsce. Te ładne miasta przenoszą Cię do minionej epoki.”

Dzieląc się doświadczeniami, Franz zauważył: „Irańczycy są nie tylko gościnni, ale wyciągają do ciebie rękę, pomimo barier językowych. Widząc, jak prowadzę samochód w ulewnym deszczu, jeden z właścicieli restauracji zaproponował mi miejsce na nocleg. Stanowi to wyraźny kontrast w stosunku do tego, co zrobiliby ludzie na Zachodzie, uważający, że problemy [jednostki] muszą zostać rozwiązane samodzielnie”.

Aby dotrzeć do Sharjah z Bander Abbas w Iranie, musiał wsiąść do łodzi. Franz wjechał do Musandum w Omanie i ponownie pojechał do Zjednoczonych Emiratów Arabskich, a następnie wjechał do Omanu. Mówi, że był zdumiony górzystą topografią Omanu, a jazda po tym terenie była wspaniałym i pełnym przygód przeżyciem. Powiedział, że wspaniale się bawił przemierzając Wadi Bani Awf. Franz powiedział: „Śmiganie po stromym zboczu na motocyklu o pojemności 600 cmXNUMX to jedna z największych emocji. Raz mój motocykl się potknął, ale na szczęście nie odniosłem większych obrażeń, ale kilka siniaków na ramieniu.

Będąc na szczycie góry w Omanie, miał trudności ze znalezieniem miejsca do spania, ponieważ Franz nie jeździ nocą. Przypomniał sobie: „Niektóre rodziny z Bangladeszu były na tyle miłe, że zabrały mnie do swoich szant i zaoferowały miejsce na nocleg oraz jedzenie. Niesamowici ludzie w tej części świata, bo takie przypadki [są] rzadkie na Zachodzie”.

Franz przejechał bez przerwy około 650 km i nocami spał. Odbył już wiele takich wycieczek, jak ta, podczas której ostatni raz pojechał do Maroka.

Pierwotnie planował wrócić tą samą trasą, ale teraz, gdy upał z każdym dniem wzrastał, za radą przyjaciół porzucił ten pomysł i za dzień lub dwa poleci do Austrii.